-
1 object
1. ['ɔbdʒɪkt] n 2. [əb'dʒɛkt] vito object (to) — sprzeciwiać się (sprzeciwić się perf) ( +dat)
he objected that … — wysunął zarzut, że …
I object! — sprzeciw!, protestuję!
do you object to my smoking? — czy nie przeszkadza ci, że palę?
* * *I ['ob‹ikt] noun1) (a thing that can be seen or felt: There were various objects on the table.) przedmiot2) (an aim or intention: His main object in life was to become rich.) cel3) (the word or words in a sentence or phrase which represent(s) the person or thing affected by the action of the verb: He hit me; You can eat what you like.) dopełnienieII [əb'‹ekt] verb(often with to) to feel or express dislike or disapproval: He wanted us to travel on foot but I objected (to that). sprzeciwiać się- objectionable
- objectionably
Перевод: с английского на польский
с польского на английский- С польского на:
- Английский
- С английского на:
- Польский
